O Supremo rexeita que as discográficas poidan rastrexar aos usuarios de redes P2P
Xestor Xestor Unha sentenza do Tribunal Supremo resolve a cuestión: as discográficas non poden recompilar datos dos usuarios de redes de intercambio de arquivos (peer to peer, P2P) sen o seu consentimento expreso. O alto tribunal considera que no conflito entre o dereito á intimidade e o interese lexítimo dos propietarios de dereitos de propiedade intelectual prevalece o primeiro.
En 2009, Promusicae, a patronal das discográficas, tiña un plan para acabar coas descargas non autorizadas de música. Contratara os servizos da empresa DtecNet Software (hoxe propiedade de MarkMonitor). O seu programa permitía infiltrarse nas redes P2P e detectar os computadores que estaban a compartir arquivos suxeitos a dereitos de autor. O dato máis importante a conseguir era a dirección IP, un número único que identifica a cada máquina que se conecta a internet.
Coa listaxe de direccións IP, Promusicae quería ir aos tribunais para que obrigasen ás operadoras a cortar o acceso aos usuarios que compartisen arquivos de forma masiva. Pero, ao tratarse dun dato persoal, as discográficas necesitaban que a Axencia Española de Protección de Datos (*AEPD) as eximira do deber de informar aos afectados de que ían tratar os seus datos. Nunha resolución de xullo de 2009, a AEPD negoulles a dispensa ao que Promusicae recorreu ante a Audiencia Nacional, que mantivo o criterio da axencia. Xa só quedaba recorrer ao Tribunal Supremo.
Pero o Supremo volveu a dicir que non a Promusicae. Nunha sentenza á que tivo acceso O País, o alto tribunal desmonta até seis motivos que alegaban as discográficas para usar as direccións IP que localizaran para cortar a conexión aos internautas que compartisen cancións e vídeos musicais sen autorización.
"Esta Sala estima que as direccións IP son datos persoais", pódese ler na sentenza. E se son datos persoais, están baixo a protección da Lei Orgánica de Protección de Datos de Carácter Persoal (LOPD). Unha das obrigas que impón esta norma (no seu artigo 5) é a de informar ao afectado "de forma expresa, precisa e inequívoca, polo responsable do ficheiro", neste caso Promusicae.
Aínda que a representación legal das discográficas argumentaba que os internautas que usan redes P2P expoñen publicamente as súas direccións IP, polo que estarían a dar un consentimento tácito ao seu tratamento, o Supremo non lle compra a idea. O razoamento aquí dos maxistrados é case obvio: "O feito de que un usuario de rede P2P coñeza que a súa dirección IP é visible e pode ser coñecida, non significa que acepte de forma inequívoca o seu uso e tratamento por terceiros, nin que consinta de forma específica o tratamento dos seus datos que pretende a parte recorrente", reza a sentenza.
Pero o motivo de maior calado alegado por Promusicae e tamén rexeitado polo Supremo é o do seu interese lexítimo. Aquí, o alto tribunal fai súa a posición da Audiencia Nacional que, en 2009, dicía: "A protección dos dereitos de propiedade intelectual, que está na base do pretendido pola entidade recorrente, merece todo o respecto desta Sala, pero non pode facerse sobre a base de violar dereitos, que tamén merecen protección, como son os derivados da protección de datos..."
Para o experto en protección de datos en ePrivacidad, Samuel Parra, este é un dos puntos claves da sentenza. "O dereito á protección de datos é moito máis amplo que o da intimidade, de feito é un dereito fundamental distinto, e neste caso veríase violentado polos tratamentos pretendidos por Promusicae", di Parra. E engade: "Ningún dereito fundamental é absoluto, pero neste caso concreto o Tribunal entendeu que o da protección de datos está por riba do da protección da propiedade intelectual".
A primeira consecuencia desta sentenza é que Promusicae "non poderá usar esa ferramenta automática e masiva para obter direccións IPs dos usuarios de redes p2p coa intención de realizar denuncias masivas ou solicitudes de desconexión ao operador correspondente e senta as bases para unha protección xurídica concreta da nosa dirección IP", opina Parra.
Outra cousa distinta é o da nova Lei de Propiedade Intelectual, que ultima o seu trámite parlamentario. O avogado especializado en propiedade Intelectual, David Maeztu, de Avogados TIC, non cre que a sentenza do Supremo vaia ter ningún impacto. "As medidas previstas o son só en relación aos prestadores de servizos da sociedade da información e non dos usuarios", asegura.
O presidente de Promusicae, Antonio Guisasola, que se atopa de viaxe fóra de España, declinou comentar a sentenza ata que regrese e a estude a fondo. A diferenza doutras organizacións do sector cultural, como as do cinema ou os videoxogos, e as entidades de xestión que batallan contra as páxinas de ligazóns e os seus responsables, Promusicae tamén tiña aos particulares que comparten arquivos entre os seus obxectivos.
Fonte: Miguel Ángel Criado "El pais"